زمانی که فست فود یا غذای فوری می‌خورید بلافاصله انرژی به بدن وارد می‌شود اما این انرژی فقط زمان کمی دوام دارد و خیلی زود دوباره گرسنه می‌شوید؛ پس دوباره باید بخورید! خوردن فست فود خیلی ارزون‌تر از دیگر غذاها است؛ و این خیلی غم‌انگیزه که برای خوردن غذای سالم باید پول بیشتری داد. شما پول کمتری می‌دهید تا چاق شوید و این موجب ذخیره پول بیشتری برای شما می‌شود اما در عوض موجب می‌شود که به مرگ نزدیک‌تر شوید. فقیرترین مردم در کشور آمریکا، چاق‌ترین آنها هستند.
برای نمونه در حومه نیواورلئان شهر کوچک ساحلی ” باگتاون” قرار دارد که در سال 2005 در توفان کاترینا تقریبا به طور کامل نابود شد. آنها عاشق غذا هستند که به بخش بزرگی از فرهنگ آنها تبدیل شده است. آنها بیشتر از غذاهای سرخ کردنی بسیار چرب، و سس‌های سنگین در وعده‌های غذایی خود استفاده می‌کنند. شاید مردم در نقاط دیگر غذا بخورند تا زنده بمانند، اما مردم در اینجا زنده‌اند تا غذا بخورند! غذاهای پرچرب و سرخ‌کردنی در این شهر بسیار لذیذ است اما پیامدهای کشنده‌ای دارد. دیابت، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی به مانند یک قاتل برای مردم عمل می‌کنند. مردم حاشیه‌نشین شهرهای آمریکا به علت ارزونی و وقت‌گیر نبودن به فست فود روی می‌آورند؛ حتی خیلی از آنها برای مثال در سه وعده صبحانه، ناهار و شام از غذاهای رستوران زنجیره‌ای مک‌دونالد استفاده می‌کنند.
افراد کم‌بضاعت در آمریکا که با مشکل اضافه وزن زیاد روبرو هستند، پول کافی برای عمل به برنامه غذایی که یک متخصص داخلی می‌دهد را ندارند و ویزیت توسط دکترهای متخصص کلیه نیز برای آنها گران درمی‌آید. هیچ شرکت بیمه‌ای نیز هزینه عمل جراحی برای کوچک کردن معده را تحت پوشش قرار نمی‌دهد زیرا معتقدند چاقی جزء شرایط قابل پیشگیری شمرده می‌شود.
ایالات متحده چاق‌ترین کشور توسعه یافته دنیا
دو سوم تمام آمریکایی‌ها مبتلا به اضافه وزن هستند و انتظار می‌رود که این رقم بیشتر هم بشود، و تا سال 2020 به سه چهارم برسد. ایالات متحده چاق‌ترین کشور توسعه یافته دنیا می‌باشد و نرخ چاقی در آمریکا دو برابر کشورهای اروپایی است. انتظار می‌رود تا سال 2050 یک سوم آمریکایی‌ها مبتلا به دیابت باشند. چاقی حتی تاثیر عمیق‌تری بر اقلیت‌ها داشته و آنها بیشتر در معرض خطر هستند. در مقایسه با سفید‌پوستان، درصد شیوع چاقی در میان آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، 50 درصد و میان اسپانیایی‌ها 25 درصد بیشتر است. اما چطور جامعه آمریکا به این مرحله رسیده است؟
تبلیغات گسترده رستوران‌های فست فودی در آمریکا
در سال‌های دهه 1980 نرخ چاقی در آمریکا خیلی سریع رشد پیدا کرد که قبل از آن تا دهه‌ها ثابت بود. دلیل آن نیز نحوه سیاست‌گذاری‌های وزارت کشاورزی ایالات متحده usda بود. سیاست‌هایی که به کشاورزان پول برای پرورش مواد غذایی طبیعی نمی‌داد، بلکه به آنها پول می‌داد تا هر چقدر که می‌توانند غذای در دسترس (غیرارگانیک) و فرآوری شده تولید کنند. اندازه وعده‌های غذایی نیز بزرگ‌تر شد و اکنون غذاهای فست فود نسبت به گذشته دو تا پنج برابر حجیم‌تر شده‌اند.
غذای فرآوری شده چیست؟
غذاهای فرآوری شده فقط وعده‌های غذایی مایکروویو و دیگر وعده‌های غذایی آماده نیستند، بلکه به هر گونه مواد غذایی که از راه غیرطبیعی بدست آید و هر چیزی که پردازش شده و به آن نمک، شکر و چربی اضافه شود، فرآوری شده گویند. یکی از مزایای پخت و پز غذا در خانه این است که شما دقیقا می‌دانید که چه مقدار نمک و یا شکر به آن اضافه کنید اما این نوع غذاها در واقع طی پروسه فرآوری، بخش قابل توجهی از محتوای فیبر خوراکی و ریز مغذی‌های خود را از دست داده‌اند.
غذای ارزان به قیمت جان انسان‌ها // در حال ویرایش
فست‌فود‌ها نیز یکی از انواع غذاهای فرآوری شده محسوب می‌شوند
وقتی فیبر خوراکی از یک ماده غذایی حذف شود یا کاهش پیدا کند، سرعت جذب آن در جریان خون افزایش می‌یابد؛ در این وضعیت وقتی قند خون به طور ناگهانی زیاد شود، غده “پانکراس“ انسولین بیشتری تولید می‌کند و در نتیجه احساس گرسنگی و تمایل شدید به مصرف مواد قندی و نشاسته بیشتر می‌شود. غذاهای فرآوری شده دارای زیان‌های بسیاری استو حاوی مواد نگهدارنده، مواد افزودنی، شیمیایی و دارای کالری زیاد و مواد مغذی کم هستند.
سیاست غذایی در آمریکا
سیاست غذایی آمریکا، به طور مجزا مدون نمی‌شود بلکه قطعه‌های متحرک زیادی وجود دارد تا این پازل (جورچین) پیچیده را تشکیل دهند. سازمان‌های بزرگ دولتی، شرکت‌های چندملیتی و البته گروه‌های لابی‌گر (فشار) سعی دارند سیاست‌های رسیده به واشنگتن را شکل و فرم دهند. برای نمونه شرکت‌های بزرگ غذایی برای هزینه مبارزات انتخاباتی نامزدهای نمایندگی کنگره، مبالغ زیادی کمک مالی می‌کنند که از منشأ‌های فساد در سیاست‌گذاری تغذیه در آمریکا به شمار می‌رود.
تعویض افراد مابین صنایع غذایی و نهادهای قانون‌گذار دولتی، مشهور است. به عنوان مثال، مایکل تیلور یکی از اعضاء هیئت رییسه شرکت مونسانتو بود و بعد به سِمَتی در “اداره مواد غذایی و دارویی” رسید. یا کاترین روتاکی که در سال 2001 وزارت کشاورزی را ترک کرد، و به “مارس“ یعنی همان غول تولید کننده شکلات های اسکیتر و M&M ملحق شد. رئیس جمهور اوباما دوباره او را فرا خواند تا مجددا به وزارت کشاورزی بپیوندد.
موضوع دیگر به عنوان نمونه مربوط به نوشیدنی‌های گازدار است که یکی از اصلی‌ترین عوامل چاقی محسوب می‌شود. شورای شهر نیویورک در تلاشی برای ارتقای سلامت و کاهش مصرف این نوشیدنی‌ها، برای دارندگان کوپن غذا خرید این نوع از خوراکی‌ها را به مدت دو سال ممنوع کرد و تقاضا کرد این درخواست مورد ملاحظه وزارت کشاورزی قرار بگیرد؛ حتی تلاش زیادی برای تصویب مالیات یک میلیون دلاری برای شرکت‌های تولید کننده نوشیدنی‌های گازدار انجام داد اما “انجمن نوشیدنی‌های گازدار آمریکا”، بیش از ده میلیون دلار صرف مبارزات تبلیغاتی کرد تا این لایحه را بی‌اثر بگذارد.
در سوپرمارکت‌ها نوشیدنی‌های «چابی» (تپلی) عرضه می‌شود که مشتریان مورد هدف آن کودکان هستند، چرا که بطری آن در دست بچه‌ها راحت و دنج جا می‌گیرد. در آمریکا هیچ قانونی وجود ندارد که مانع بازاریابی نوشیدنی‌های سودا به کودکان شود و قطعا پشتیبانان این صنعت از این موضوع خوشحال هستند.
اوضاع بد اقتصادی برای مردم، اوضاع خوب اقتصادی برای شرکت‌های فست فودی
برای خیلی از مردم آمریکا، اوضاع اقتصادی هیچ وقت بدتر از حالا نبوده اما برای شرکت‌های فست فود، هیچ وقت بهتر از این نبوده است. در حالی که یک هشتم مردم آمریکا متکی به کوپن غذا هستند، ارزش سهام «تاکل بل» به اوج خود می‌رسد. شرکت‌های «پیتزا هات» «مرغ بریان کنتاکی» و یا «مک دونالد»، در اوج رونق هستند.
لوگوی چند شرکت فست‌فودی
برای مصرف‌کنندگان جور کردن دخل و خرج در دوران رکود برای خرید غذای سالم کار دشواری است، به خصوص وقتی رستوران‌های زنجیره‌ای مثل «لیتل سیزار» پیتزاهای بزرگ خود را فقط با پنج دلار می‌فروشد؛ و یا وقتی که چیزبرگر دوبل «مک دونالد»، فقط یک دلار قیمت دارد.
غذای ارزان تهدیدکننده سلامت بچه‌ها در مدارس
خیلی از مدارس آمریکا (بخصوص در مناطق کم‌بضاعت) غذای ارزان و فرآوری شده برای دانش‌آموزان خود تهیه می‌کنند که سلامت بدن آنها را در زمان رشد جسمی به خطر می‌اندازد. زمانی که بچه‌ها می‌بینند غذاهای ناسالم در اطراف‌شان وجود دارد و همه نیز از همین نوع غذاها می‌خورند، به احتمال خیلی کمی به فکر غذای جایگزین و سالم می‌افتند؛ به همین خاطر است که عده زیادی از کودکان آمریکایی دچار اضافه وزن یا چاقی هستند.
بچه‌ها در مدارس نیز غذای ناسالم می‌خورند
عبور از صنعت فست فود که بیش از 4.2 میلیارد دلار صرف تبلیغات می‌کند، نه فقط برای کوکان که برای بزرگسالان نیز کار بسیار سختی است. قطعا جان انسان‌ها خیلی بیشتر از پولی که این شرکت‌ها به جیب می‌زنند، قیمت دارد.
مشرق
